regisseur van mijn eigen leven
Zou het dan allemaal voor niets zijn geweest. Patronen liggen klaar om in terug te vallen. En dat doe ik. Want iets anders is er niet. En toch. Het klopt niet. Met de verbinding die ik maakte met de natuur. Met mezelf. Terug waar ik woon voel ik me verloren in een wereld die hetzelfde is gebleven.
Mijn hand klemt zich om het steentje dat ik meenam van de plek waar ik vier dagen en vier nachten op zoek ging naar het diepste verlangen van mijn ziel. De plek van mijn Vision Quest zo integer en liefdevol begeleid door Rob Top. Waar de wind mijn stem hoorde. En waar mijn eigen waarde zich niet langer liet ontkennen.
Als een drenkeling wens ik dat ik daarnaar terug kan. Waar het goed was en veilig. En dan besef ik me dat ik daarvoor alleen maar naar binnen hoef te gaan. Om opnieuw verbinding te maken met wie ik ten diepste ben.
Maar wat betekent het dat patronen die klaar liggen niet meer passen. Dat ze me tegen houden. Er is zo veel dat gehoord wil worden. Zo veel dat wil worden gezien. Het wil zich niet meer laten onderdrukken. Door onzekerheid. Door angst voor minachting. Door het gevoel alleen maar een last te zijn. Door te denken dat ik me maar heb aan te passen aan alles.
Het betekent verandering waar ik niet omheen kan. En ook niet meer wil. De weg die ik was ingeslagen is door de Vision Quest versterkt. Niet dat ik nu precies weet waar die weg heen gaat. Maar wel dat ik elke stap in wijsheid en vertrouwen kan zetten.
Paarden hebben me getroost in de voorbereiding toen ik huilend de heuvels was ingelopen omdat ik bang was van wat er zou komen. Vol van emotie was ik samen met hen onderdeel van iets groters. Iets groters dat me later zou uitnodigen de plek in te nemen die ik maar al te vaak had weg gegeven. Aan andere mensen. Aan omstandigheden. Want ik was er niet geschikt voor.
Maar het verlangen gehoor te geven aan de uitnodiging is intens en met mijn voeten stevig op de aarde en mijn naakte huid warm van de stralen van de zon neem ik de plek in die me toebehoort. De plek van de regisseur van mijn eigen leven. Hoe kan ik denken dat dat voor niets is geweest.