godin

“Het is de godin in jezelf,” zegt ze. Ik ben bij de tandarts en ze vertelt me over de spirituele betekenis van de tand die zich, voor de tweede keer, heeft los geworsteld.

Sinds alweer zeker een jaar of tien heb ik een draadje achter mijn tanden om in het gareel te houden wat met een beugel is rechtgezet, maar de godin in mezelf heeft daar blijkbaar helemaal geen zin meer in.

Wat in het gareel! Daar ben ik hier niet voor gekomen!

De beugel werd me destijds geadviseerd door een andere tandarts die voorzag dat ik op den duur mijn tanden niet meer goed schoon zou kunnen houden als ik haar raad niet op zou volgen.

Dus dat deed ik toen maar. Bijna twee jaar lang liep ik met slotjes op mijn tanden om te corrigeren wat scheef was gaan staan toen ik op de lagere school zat en was gevallen met de fiets op weg naar de bibliobus.

En daarna dus met dat draadje.

De eerste keer dat het los was geraakt, leek het me vanzelfsprekend om het weer vast te laten zetten want ik had toch zeker niet voor niets bijna twee jaar geploeterd met al dat metaal in mijn mond.

Je kunt je natuurlijk afvragen of het echt zo is, dat de tand die zich had los gemaakt werkelijk stond voor de godin in mezelf. Maar toen het het voor de tweede keer gebeurde voelde het zo kloppend met mijn proces van steeds meer zijn wie ik ben, dat ik het zo heb gelaten.

Mijn gebit staat dus niet meer helemaal zo perfect recht als toen ik net van mijn slotjes was verlost. De godin in mezelf had andere gedachten over de waarde daarvan. En sinds ze haar vrijheid heeft terug genomen, begrijp ik helemaal waarom.