ik hou van jou

Stel je voor. De vrijheid. Vooral die vrijheid. Wat anderen van je vinden is zo níet belangrijk meer. Jij hebt jouw eigen pad gevonden. Je volgt jouw verlangen en neemt jouw heerlijke zelf mee overal waar je gaat. Je straalt en geeft en verwacht niets maar ontvangt precies wat je nodig hebt.

Wat je eerder tegenhield om te zijn wie je bent heb je omarmd. Jezelf heb je omarmd. Met alles wat je bent. Niet zoals het zogenaamd hoort zodat je past in een handig en behapbaar hokje maar puur en zuiver. Want je bent niet meer bang.

Dan is het maar anders dan wat je omgeving van je verwacht. Dan gaan heilige huisjes maar omver. Je bent hier gekomen om jouw leven te leven. Niet het leven dat iemand anders voor je heeft bedacht. Niet het leven dat iemand anders een veilig gevoel geeft.

Met bezieling doe je wat je doet. Eindelijk. Het heeft even geduurd. Maar wat heb je veel geleerd onderweg. En losgelaten. Je hebt rust gevonden en moed en de inspiratie om door te gaan toen wegviel waarvan je zo lang dacht dat het je veilig hield.

Het hield je ook klein. En dat was voor niemand ooit de bedoeling. Wist jij veel. Maar nu wel.
Want bij jezelf vond je wat je op alle mogelijke en verkeerde plekken had gezocht.
Ik hou van jou. Ik hou van jou. Zeg je dat wel eens tegen jezelf in de spiegel?

Je hoeft er niets voor te doen. Niets voor te zijn. Niets voor te bezitten. Jouw waarde is ongekend en wat niemand je ooit kan afnemen. Ook niet jouw dromen. Ook niet jouw talenten.

Soms zullen mensen het proberen. Maar dat zegt niets over jou. Het zegt alleen maar dat ze bij jou zien wat ze zichzelf niet durven geven. De vrijheid om te zijn wie je bent.