avontuur
Go girl! De wind pakte de zeilen en ik voer de kleine open boot over het glinsterende water van de Hudson rivier. Onze gastheer had me het roer gegeven. Wat een heerlijk avontuur!
Een paar weken eerder was ik bij mijn vriend ingetrokken en zijn boot was net geverfd.
Op de kant bij de plaatselijke jachthaven lag hij te drogen in de lentezon. Een vriendelijke dorpsgenoot had ons uitgenodigd dan maar met hem mee te gaan.
In Piermont woonden we. Een pittoresk plaatsje op een half uur rijden van New York City.
“Kan hij zeilen?”, had mijn vader gevraagd. Alsof dat een criterium van belang was. Het was een grapje maar mijn vriend kon niet alleen zeilen. Hij had het zelfs aan anderen geleerd.
Dus hij was meer dan goedgekeurd 😉 En we trouwden. Heel jong.
Nooit over getwijfeld want het klopte vanaf het begin. Het leven bracht niet voor niets wat het bracht en vol vertrouwen bewoog ik daarin mee. Net als met de wind van die middag.
Het was een innig avontuur en eenmaal terug in Nederland kregen we een prachtige zoon maar toch bleven we niet samen.
Een zwaar auto ongeluk dat ik kreeg veranderde alles.
Soms denk ik wel eens dat ik nooit voor mezelf zou zijn begonnen als we nog bij elkaar waren geweest.
Ook niet als ik dat auto ongeluk niet had gehad trouwens. Iets met eigenwaarde waar ik pas echt bij kon toen ik werd teruggeworpen op mezelf.
Waarom schrijf ik dit nu allemaal. Ik weet het niet.
Ik zit in de wayback machine 😉 zoals mijn ex nog wel eens kan zeggen.
Het was gewoon een hele reis. Met verdriet van een gezin dat niet meer bestaat.
En vrijheid van nieuwe wegen. Gaan waar je voelt dat je wilt te gaan. Leren wat je hebt te leren.
Aan die middag op de Hudson rivier denk ik nog vaak.
Vrij zijn om je te laten voeren naar waar de wind je brengt. Meebewegen met wat zich aandient.
Met wat er op je pad komt.
Ik ben dat blijven doen en het heeft me overal gebracht maar mijn avonturen en nieuwe wegen zijn op dit moment veel dichter bij huis. Online. Bij wat ik als fotograaf wil doorgeven.
“Laat maar zien wie jij bent!”, zeg ik altijd. Je mag er zijn en schaamteloos gaan staan voor wat jij de wereld met jouw talenten hebt te geven.
Want dat dat niet zo vanzelfsprekend is kom ik vaak tegen.
Voor mij was het dat heel lang ook niet. Maar ik heb geleerd voorbij de angst en onzekerheid te gaan omwille van een groter doel.
Met het Schaamteloos Jezelf programma dat ik aan het maken ben wil ik mijn geleerde lessen doorgeven zodat ook jij vol vertrouwen jezelf kunt laten zien.
En geloof me, het maken van dat programma, is ook een avontuur 😉
Op de hoogte blijven? Laat het me weten!