nieuw begin

Het geluid van de golven spoelt schoon wat is geweest. Wat losgelaten mag worden wordt meegenomen door het water.

Dat stel ik me voor tenminste.

Bij voorbaat geniet ik van de vrijheid die ik dan zal voelen. Van de ruimte die dan zal ontstaan. Van een andere manier om alles in te vullen. Een nieuw begin.

Plotseling merk ik dat ik word ingesloten door alles wat ik juist achter me wilde laten.

IJskoud water stroomt mijn laarzen in. Met mijn tas boven mijn hoofd besef dat ik geen andere keuze heb dan er dwars doorheen te gaan.

Mist weerkaatst het zonlicht als ik even later verder loop langs het strand. Mijn laarzen heb ik leeggegoten.

Sommige dingen kun je blijkbaar niet zo maar even loslaten. Ze vragen erom ze te doorvoelen. Hun waarde te beseffen.

Ze zijn er niet voor niets geweest. Ook al kan ik nu zonder ze verder. Ze hebben me gebracht waar ik nu ben.

Dat ik dat maar even weet.