dankbaar

Het is grijs en kaal en koud buiten nu en daar kan ik soms best last van hebben.
Ik weet dat van mezelf dus meteen bij het opstaan neem ik me dan voor om dingen te zoeken waar ik dankbaar voor kan zijn. En dat is zo krachtig!

Het kunnen hele simpele dingen zijn zoals het geluid van het koffiepotje dat pruttelt op het vuur, mijn (enige! maar er komen er meer) plant die een nieuw blad krijgt, het vintage behang dat zo mooi op de muur zit (dankjewel Allard!), madeliefjes die zelfs nu nog bloeien, de warmte van een heerlijke wollen deken, een lieveheersbeestje dat ik ineens als huisdier kreeg en dat over mijn arm loopt en de pen die ik heb om mee te schrijven.

Ze maken me ervan bewust hoe gezegend ik eigenlijk ben en dat nodigt vanzelf meer dingen uit om dankbaar voor te zijn.

Mooie gesprekken (dankjewel Jel! dankjewel Ingrid! dankjewel Sylvia!), de fijne mensen met wie ik mag werken, mijn boek dat nu echt vorm gaat krijgen (dankjewel Alexandra!), het huisje waar ik woon en waar ik thuis kwam en de natuur waar ik zo naartoe kan gaan en die zich gewoon overgeeft aan de seizoenen. Niet met tegenzin zoals ik, maar dansend! Tenminste, zo lijkt het voor mij op deze foto. En daar ben ik dan ook dankbaar voor.

Een beeld dat ik tijdens een wandeling zomaar te zien krijg en dat me de boodschap geeft dat je altijd een keuze hebt om blij te zijn en dansend en vol overgave je ding te doen. Ook als alles om je heen grijs en kaal en koud is en ook als iedereen om je heen kaarsrecht blijft staan. De vreugde zit in jezelf en soms kost het wat moeite maar je kunt er altijd bij en dankbaarheid is daar voor mij een belangrijke sleutel toe. Al helpt de zon ook 😉