vrije geest

Wat ik ken van mezelf is dat ik grenzeloos kan dromen en blij en vol overgave en met een vrije geest kan werken aan mijn bedrijf en mijn missie.
Met de huidige maatregelen heb ik momenten dat ik merk dat mijn stralende zin om door te gaan wordt tegen gehouden. Dan voel ik me beperkt en onrustig en gevangen in een situatie die ik niet begrijp.

Toen ik nog voor de krant werkte stond ik eens met een heleboel mensen in een kleine en gammele lift. Het liefst wilde ik eruit maar dat kon niet meer.
De deur was dicht en de lift kwam wiebelend en krakend in beweging.
Met ingehouden adem stond ik te wensen dat het voorbij zou zijn en plotseling verdween mijn angst en was ik vrij. Ik was niet meer in de lift. Mijn lichaam nog wel maar mijn geest niet meer.

Ik leerde toen dat je vrij voelen niet afhankelijk hoeft te zijn van omstandigheden.

Ook toen ik tijdens mijn Vision Quest vier dagen en vier nachten alleen in de natuur verbleef op zoek naar het diepste verlangen van mijn ziel en maar zeer beperkt ruimte had, was ik vrij.

Aan die ervaringen denk ik nu terug. En ik weet dat ik een keuze heb.
Om te blijven dromen. Blij te zijn. Te denken in mogelijkheden en te handelen vanuit inspiratie en liefde.

Om de huidige situatie kan ik niet heen maar ik houd me er zo min mogelijk mee bezig. Liever geef ik mijn aandacht aan wat er wel kan en waar ik dankbaar voor ben. Mijn gedachten probeer ik wijs te kiezen. Mediteren helpt me daarbij.
En zijn met de natuur. Verbonden met iets groters voel ik dan weer mijn vrije geest.
Mijn bezieling krijg ik terug en ik kan mijn pad weer helder zien.

We worden denk ik allemaal geraakt in ons diepste wezen. Angst en liefde buitelen over elkaar heen en in die verwarring komen we onszelf tegen. Tenminste, dat gebeurt bij mij. En het lukt me om dat te omarmen maar net als toen ik in de lift stond wens ik wel, vanuit mijn tenen, dat deze situatie voorbij zal zijn.