uitstel

Als ik die opdracht heb afgerond! Dan ga ik mezelf alleen nog maar voeden met wat ik nodig heb!

Maar eenmaal op dat punt aangekomen heb je nog steeds jezelf bij je. Met nog steeds de reden waarom je niet meteen al begon met die gezonde voeding.

Het ging er helemaal niet om dat die opdracht zou zijn afgerond. Je had uitstel nodig. Wilde nog niet opgeven wat je er allemaal voor moest gaan laten. En je vindt weer een nieuwe Als zodat je Dan nog niet hoeft uit te voeren. Een volgend moment in de toekomst waarop je dan toch echt .. En daar ga je weer. En oh wat voelt het rot. En oh wat heb je een enorm oordeel over jezelf. En je snapt het niet. Je wilt het zoooooo graag!

Maar is dat wel echt zo.

Iets is sterker dan dat. Iets waar je misschien liever niet naar kijkt maar wat wel de sleutel kan blijken te zijn. Wat is de waarde van steeds maar weer meer eten dan je lichaam nodig heeft om jouw ziel te dragen.

Wanneer je de ware oorzaak wegneemt hoef je geen tijdstip in de toekomst meer te kiezen. Want vanaf dat moment is jezelf voeden met niet meer dan je nodig hebt een logisch gevolg van jezelf omarmen met alles wat je bent.

Net zoals je niet pas gelukkig kunt zijn wanneer je huis is geschilderd of pas heel bent met de juiste partner heb je ook geen afgeronde opdracht nodig om te beginnen met gezonde voeding. Elk moment van de dag kun je ervoor kiezen te handelen vanuit licht.

Nu bijvoorbeeld.